Het voordeel was dat ik mezelf kon verplaatsen, het nadeel natuurlijk dat ik niet zag waar ik heen ging.
Zo gebeurde het wel 's dat ik onder de kast, schommelstoel of bijvoorbeeld m'n bedje vastzat ... echt vast, ik kon geen kant meer op. Achteruit ging niet meer en vooruit lukte nog niet.
Op een bepaalde dag was ik het zat en dacht ik "nu moet ik vooruit leren kruipen, dan heb ik dit probleem dus niet meer". Zo gedacht zo gedaan, ik ging op handen en knietjes vooruit !
En inderdaad ik kwam nooit meer vast te zitten want zag om te beginnen altijd waar ik heen ging.
Tot vanmorgen...
Zoals jullie weten kan ik sinds een paar dagen ook staan. Dat ben ik veelvuldig aan het oefenen en dus ook vanmorgen. Me vasthoudend aan m'n bedje was ik aan het kijken naar m'n favoriete slaapknuffel (meneer schaap).
Omdat ik nog niet zo lang wakker was werd ik wel een beetje moe en wilde dus weer gaan zitten... sokjes aan, glij glij ... met m'n beentjes weer onder dat bedje !!
Weer vast !
Uiteindelijk heb ik wat gedraaid en gepielt en geduwd en kwam ik er op eigen kracht wel weer uit.
Dat dan gelukkig weer wel.
0 reacties:
Een reactie posten