En wat doe je dan als 2 (bijna 3) jarige... dan ga je huilen en mama roepen.
Mama kwam al vrij snel en probeerde mij te troosten maar dat lukte niet helemaal. Mama is water gaan halen, eerst in een glas en daarna in een tuitbeker zodat ie bij me in bedje kon blijven staan en ik zelf kon pakken.
Maar toen dat allemaal niet hielp is mama bij mij in bedje komen liggen.
Toen dat ook niet zo goed werkte omdat er niet zoveel ruimte was zijn we samen in het grote bed gaan liggen.
Papa was er nog niet, dus dat paste makkelijk.
Zo zijn we in slaap gevallen tot de volgende ochtend. Toen we (vrij vroeg) wakker werden hebben we de ochtend wisselend tussen mijn bed, het grote bed en de bank beneden door gebracht.
Ik voelde me nog steeds niet lekker en nog steeds pijn in m'n mond en nu was / had ik het ook nog eens heel erg warm.
Mama heeft m'n temperatuur opgemeten (niet leuk !), 40 C en me een paracetamol gegeven (ook niet leuk, ik had aldoor het idee dat ik moest poepen) en dat hielp wel, ik voelde me wel al iets beter.
Toen toverde mama ook nog eens een DVD van Brum tevoorschijn, dat was natuurlijk feest.
Ik heb dus de hele middag op de bank vertoeft, lekker met waterige oogjes TV kijken.
En daar zit ik nu dus nog steeds.... lekker bij mama .... voel me al ietsjes beter.
0 reacties:
Een reactie posten