Heb daar een beetje lekker met die ronde blokken gegooid enzo en aan de tafel gestaan, maar eigenlijk niet gelopen, deed namelijk een beetje pijn aan m'n heup.
Toen papa en mama kwamen zag mama dat ik eigenlijk maar op 1 beetje stond en dus legde zij (heel flauw) het blokje waar ik mee aan het spelen was iets verder op tafel. Toen moest ik dus wel lopen... maar ja, dat deed dus wel een beetje pijn, dus liep ik maar een beetje zo dat het niet zo'n pijn deed. Nou, dat zag er dus een beetje raar uit, dus mama in de paniek.
Zondag was het nog steeds een rotgevoel, dus liep ik nog steeds niet normaal. Mama weer / nog steeds in de stres, dus langs de huisartsen-post.
Gingen ze daar een beetje aan m'n benen lopen trekken enzo... ook geen fijn gevoel natuurlijk.
Kort samengevat dachten ze 2 dingen: een ontsteking aan m'n heup en een a-symentrische heup-plooi. Dat eerste gaat vanzelf weer over en dat 2e zou kunnen duiden op een heupafwijking.
Vandaag dus even (weer... was er vorige week ook al geweest) naar de huisarts. Gelukkig vond ze het gezellig dat ik er weer was... tsja, je wilt ook niet dat ze je een aansteller vinden ofzo.
Maar goed, zij dacht dus ook aan een ontsteking.
Ze zag ook de a-symentrische heup- of bil-plooi of weet ik wat voor plooi maar ze acht de kans niet zo groot dat er iets is aangezien dat dan eigenlijk al eerder gezien zou zijn en aangezien ik eerst geen pijn had met staan en lopen en dus normaal kon staan en lopen, is de kans heel klein dat er iets is.
Maar mama is niet zo makkelijk gerust te stellen, dus gaan we toch eerdaags naar het ziekenhuis om een foto te laten maken.......... voor de zekerheid.
Oh, over foto's gesproken, hieronder nog 2 leuke van mij met papa .... aan 't drummen in de nieuwe studio:
0 reacties:
Een reactie posten