Gelukkig meestal alleen maar 's nachts, overdag valt het wel mee, maar dat is al vervelend genoeg natuurlijk.
En als ik druk gespeeld heb dan is het erger. Zo was het de nacht na Caroline's verjaardag best erg en was het de nacht en ook de dag na 1e kerstdag heel erg. 2e kerstdag heb ik bijna de hele dag aan 1 stuk door gehoest.
En toen ineens was het weer over. Zomaar ineens. Daarna moest ik alleen maar weer af en toe hoesten.
Dus gister ben ik met mama naar de dokter geweest. En die ging op mijn ruggetjes luisteren, met een soort koptelefoon. Klinkt als lichte bronchitis zei ze.
Dus nu moet ik 's morgens en 's avonds puffen. Door een soort buisje. Eerst wilde ik niet, maar toen ik een beetje had mogen spelen met het buisje en ook zelf het pufje mocht geven, toen vond ik het toch wel leuk.
Ik ben natuurlijk ook al een hele grote jongen, die dat best zelf kan.
Na een week zou het beter moeten zijn met mijn hoesten en anders moeten we weer terug naar de dokter.
Papa vind mij net trouwens een olifant. Net als op het plaatje op school...
2 reacties:
Mijn zoontje heeft ook zo'n inhalator. Maar deze winter hebben we hem nog niet nodig gehad gelukkig!
Hoe gaat het nu met hem?
@Aritha: sorry, wegens mailfoutje zie ik je reactie nu pas.
Het gaat goed met ´m. Hij zit nog wel aan de inhalator, maar het hoesten is gelukkig over.
Alleen af en toe een piep bij het ademhalen.
Eerdaags kan ie er mee stoppen denk ik.
Een reactie posten