Vanmorgen was ik nog lekker in m'n bedje aan het spelen toen mama ineens kwam binnenstormen. "KOM snel mee" ze tilde me op en met slaapzak en speen rende ze naar beneden.
Ik had in m'n bedje de BOEM BOEM al gehoord, maar had geen idee wat het was.
Toen we beneden kwam konden we door het raam de optocht al zien. Zeker dankzij het boompje dat helemaal kaal gesnoeid was en waar mama wel een beetje verdrietig om was.
Hartstikke leuk allemaal. Het allermooist van de hele optocht vond ik bus die op het laatst erachter aan reed.
Een tijdje later hoorde we weer BOEM BOEM... dus ik ging vast op de bank zitten wachten.
Leuk hoor al die mensen die BOEM BOEM doen en al die mensen die in het oranje gekleed waren, maar waar bleef die bus nou?
"Bus weg he, bus weg he" bleef ik maar aan mama vragen.
De bus was inderdaad weg, maar gelukkig reed er wel een kleinere bus achter de optocht aan.
0 reacties:
Een reactie posten