skip to main |
skip to sidebar
Vroeger viel ik in slaap op m'n rug, met m'n Japies naast m'n hoofd en m'n autootje op m'n borstkas. En zo werd ik dan ook weer wakker ongeveer.
Maar de laatste tijd slaap ik wat onrustiger. Van de week viel ik zelfs uit m'n bedje. Natuurlijk niet van boven uit het stapelbed, want daar zit een rekje voor. Maar van beneden. Niks aan de hand dus eigenlijk, ik sliep snel weer verder.
En gisteravond vonden papa en mama me zo:
Kijk, natuurlijk is het lekker makkelijk als papa of mama je sokken / schoenen / jas / sjaal etc etc aantrekt. Maar het is natuurlijk eigenlijk nog veel stoerder als je dat zelf kunt.
Eerst wilde ik er niet aan. Want ik dacht: jaha, als ik daar eenmaal aan begin dan kom ik er nooit meer vanaf natuurlijk, dan moet ik het zelf blijven doen, en ZO groot ben ik nou ook nog niet.
Maar toen vertelde mama dat Mika dus wel al zelf haar sokken aan kan doen. Dus toen dacht ik: Hé, wacht eens even. Mika is gewoon 3 maanden jonger dan ik ... en dus trek ik nu dan toch ook maar mijn eigen sokken aan.
En op school heeft de juf me geleerd hoe ik mijn jas aan moet trekken. Papa en mama zijn er helemaal lyrisch van, terwijl het eigenlijk vrij simpel is.
Je legt je jas op de grond, binnenkant naar boven en kraag naar je toe. Dan steek je je handen in de mouwen, kiept de jas over je hoofd en steekt je handen door de mouwen heen. Tada. Jas is aan.
Oh ja en vervolgens pak je je sjaal, slingert die over je hoofd en draait er gewoon een heleboel keer aan. Klaar !
"Timmy, weet je dat papa vandaag jarig is?"*kijkt om zich heen*"Maar hij heeft helemaal geen slingers""Nee, dat klopt, maar daar hangt er nog 1" (achtergebleven exemplaar waar mama niet bij kan)"Ja, maar die is van mij""Ja dat is zo eigenlijk, maar jij bent niet meer jarig""Nou, dan mag papa die ook wel een beetje hebben"
In de schoenenzaak.
Timmy rent heen en weer met 1 nieuwe schoen aan. Hij lijkt goed te passen.
Mama pakt de andere schoen en de doos en zegt: "dan kopen we deze maar hè ?"
Waarop Timmy naar zijn ene nieuwe schoen aan zijn voetje wijst en zegt: "en deze ook hè?"
Ik hoest. Al een tijdje.
Gelukkig meestal alleen maar 's nachts, overdag valt het wel mee, maar dat is al vervelend genoeg natuurlijk.
En als ik druk gespeeld heb dan is het erger. Zo was het de nacht na Caroline's verjaardag best erg en was het de nacht en ook de dag na 1e kerstdag heel erg. 2e kerstdag heb ik bijna de hele dag aan 1 stuk door gehoest.
En toen ineens was het weer over. Zomaar ineens. Daarna moest ik alleen maar weer af en toe hoesten.Dus gister ben ik met mama naar de dokter geweest. En die ging op mijn ruggetjes luisteren, met een soort koptelefoon. Klinkt als lichte bronchitis zei ze.
Dus nu moet ik 's morgens en 's avonds puffen. Door een soort buisje. Eerst wilde ik niet, maar toen ik een beetje had mogen spelen met het buisje en ook zelf het pufje mocht geven, toen vond ik het toch wel leuk.
Ik ben natuurlijk ook al een hele grote jongen, die dat best zelf kan.
Na een week zou het beter moeten zijn met mijn hoesten en anders moeten we weer terug naar de dokter.
Papa vind mij net trouwens een olifant. Net als op het plaatje op school...
Vandaag was mijn 2e schooldag en ik heb al geleerd:
MMMM is van melk
MMMM is van mama
MMMM is van tiMMMy
MMMM is van Roosvicee.
Vandaag was dan mijn eerste echte schooldag.
Toen ik vanmorgen wakker werd vroeg ik als eerste aan mama: "waar ga ik heen dan vandaag". Normaal was het antwoord óf: de creche óf thuisblijven met papa / mama of oma. Maar vandaag riep mama ineens: school !!
En toen bedacht ik me dat ze dat gister ook al een paar keer gezegd had. Dat ik naar school zou gaan. En ondanks dat ik toch wel soort van voorbereid was viel me dat toch wel zwaar op de maag zo op de vroege ochtend.
School.
En dus probeerde ik een oude truc, ik ging een beetje zeuren en riep: "Ik wil niet naar school ! Ik ben ziekies. UCHE UCHE". Vorige week was ik namelijk echt ziek en toen hoefde ik ook niet naar de creche, dus ik dacht dat dat misschien nu ook wel zou helpen.
Niet dus. Mama trapte er niet in, ik moest gewoon naar school.
Toen ik een beetje aan het idee gewend was vond ik het eigenlijk ook niet zo erg meer. Eigenlijk zelfs wel leuk. Het enige dat ik wat minder leuk vond was dat ik geen speelgoedje mee mocht nemen. Zoals ik naar de creche ook altijd deed.
Mama bracht me weg en we waren net op tijd. Toen we de klas in liepen mocht ik van mijn nieuwe juf een plaatje uitzoeken. Ik koos de olifant. En toen mocht ik met mama op de gang gaan zoeken naar zo'n zelfde plaatje. En daar mocht ik dan mijn jasje ophangen. Vandaag, maar ook de rest van het jaar. Uiteindelijk vonden we de olifant, en weet je wat ? Mijn jasje hing al op het goeie haakje. Goed hè.
En toen dus weer terug naar de klas. In de kring op een stoeltje met mijn eigen naam erop. Ik heb gewoon een eigen stoeltje daar. Dat is leuk.
En toen ging mama weg. En zou ze nog gaan zwaaien voor het raam, maar dat was ik eigenlijk alweer vergeten. Dus moest de juf mij erop wijzen dat mama voor het raam stond te zwaaien. Al een tijdje geloof ik...
Papa kwam mij ophalen van school en de rest van de dag mocht ik bij papa blijven. Dat vond ik wel fijn, want ik was best wel een beetje moe.
Maar ik vond het wel leuk. Toen mama mij vroeg wat ik had gedaan op school zei ik: "Lekker gespeeld. Denk ik. "Later vertelde ik mama nog wel dat we buiten hadden gespeeld. Met de sneeuw. Sneeuw schuiven en sneeuwballen gooien enzo. Hartstikke leuk.
Morgen ga ik de hele dag naar school. En tussen de middag ga ik dan thuis een broodje eten. Met papa. En na school ga ik naar de BSO en daar is Olivier, mijn grote vriend dan ook weer.
Dat is wel fijn, want Olivier gaat naar een andere school en zo zien we elkaar tenminste nog.
