Op de dieruh-aafulans

Mama had mij al beloofd dat er slangen en spinnen zouden zijn. Jammer genoeg geen draakjes. Maar dus wel slangen en spinnen. Heeeel groot.

Ik vond ze dus helemaal niet eng. Eigenlijk alleen maar heel interessant. Zo interessant dat ik dus echt helemaal nergens anders wilde kijken. Alleen maar bij de slangen. En ik mocht ze zelfs aaien.

En van de meneer van de slangen mocht ik zelfs een slang om m'n nek. Hoe cool is dat ?

Ik mocht ook een grote spin op m'n handjes, maar dat wilde ik toch maar liever niet, dat vond ik dan weer teveel van het goeie.

Toen het 4 uur was gingen de slangen slapen en werden ze opgeruimd. Dus toen had ik pas oog voor de andere dingen die er waren. Nou ja, andere dingEN. Eigenlijk alleen maar voor de aafulans zelf. Want daar mocht ik in zitten en op de knopjes drukken. En sturen.

Maar ook die aafulans werd opgeruimd. Dus toen ben ik lekker met Jamie en de andere kindjes met de opblaasballen gaan spelen. En bij de konijntjes en het baby-poesje wezen kijken.

Ook leuk. Maar die slangen waren toch wel echt het allerleukst.

Thomas-dag

Vandaag ging ik met mama in de auto. Nou ga ik wel vaker met mama in de auto. Eigenlijk bijna elke dag wel.

Maar vandaag gingen we naar Thomas. Thomas de Trein. In het Spoorwegmuseum in Utrecht. Want daar is het Thomas de Trein-weekend.

Mama had al wel gezegd dat we naar Thomas gingen kijken, dus ik dacht eerst gewoon op de TV. Maar mama zei dat we in het echie gingen kijken. Dus toen dacht ik naar een kleine Thomas. Zoals ik die ook heb om mee te spelen. Maar dat was het ook niet volgens mama.

En inderdaad. Sjeu, wat was Thomas groot zeg. Een echte trein. Met een echte machinist. Op echte rails. En de dikke controleur was er ook.

Ik mocht zelfs even in Thomas staan. Samen met de machinist. Maar dat vond ik wel een klein beetje eng natuurlijk. Want mama wilde niet mee. Die ging een foto maken.

Gelukkig ging mama wel mee in het soort 8-baan achtige treintje in het donker. Want dat was best leuk, maar wel een beetje eng zo in het donker. Gelukkig deden ze wel een lampje aan als ik vroeg "lampje aan?".

We're the kids in America ... van de band

Gister was het een drukke dag. Zomaar ineens. Toen mama mij 's middags in m'n bedje deed omdat ik toch wel heel vervelend moe was was er nog niks aan de hand. Maar toen ik daarna wakker gemaakt werd en naar beneden ging, zaten er ineens 5 kindjes in de tuin.
Papa ging namelijk met één van de vele z'n band oefenen en dus kwamen alle kindjes van de band bij ons in de tuin. En in het badje. En bij de kippen kijken.

Toen ik wakker was gingen we allemaal aankleden en kijken bij onze papa's. Eerst in de regiekamer en later ook in de opnameruimte zelf. Allemaal op de bank.

Toen we een paar liedjes gehoord hadden zijn we weer terug gegaan naar de tuin. Om weer in het badje te spelen. En de kippen te aaien. En te voetballen. En over te gooien en heel hoog te gooien met de bal. En om patatjes te eten. En een groepsfoto te maken. En om nog meer te spelen.

En om toen, uiteindelijk heel laat, naar bed te gaan. Poeh poeh, het was echt erg leuk. Met al die kindjes.

Verkeersdiploma

Ik vond er niet zoveel aan, aan dat papiertje. Toen mama mij vroeg "wat is dit?" zei ik dat ik het gekleurd had. En dat is ook zo natuurlijk.
Maar eigenlijk is het een verkeersdiploma. Er staat op:

Timmy is geslaagd voor zijn/haar verkeersdiploma !!
zij/hij heeft vandaag geleerd:

*) Dat ze eerst naar links en dan naar rechts moeten kijken al willen ze oversteken
*) Dat ze bij groen door mogen rijden en bij rood moeten stoppen
*) Dat je alleen over mag steken op een zebrapad

Maar stiekum wist ik puntje 1 en 2 al. Had ik al van mama en papa geleerd. En van opi. Van opi leerde ik dat je heel hard moet blazen als je voor een rood stoplicht staat, want dan gaat ie op groen. Echt waar. Probeer maar.

Scooter & me