maandag 29 januari 2007

Uitslag

Vanmiddag heeft mama gebeld met de huisarts, het is in ieder geval geen HD (Heup Dysplasie), maar nog steeds waarschijnlijk een infectie, alhoewel het wel lang duurt .... voor een infectie.

Afgelopen zaterdag ging het lopen (aan de tafel) eigenlijk wel weer heel goed, ik deed nog wel rustig aan, maar was wel weer aardig op weg. Zelfs weer een paar keer los gestaan.

Zondag ging het weer een klein beetje minder, moest af en toe toch wel weer opdrukken aan de tafel...

Volgens de dokter moet het toch echt donderdag wel over zijn.
Als dat niet zo is moeten we nog een echo laten maken, dan kunnen ze zien of er vocht in de gewrichten zit....

Dus.... gelukkig geen HD, maar ik ben er dus nog niet helemaal van af.

Hou jullie dus weer verder op de hoogte als er iets te melden is.

vrijdag 26 januari 2007

Muizenfamilie

Ik heb een kleine muizenfamilie.

Ze lijken niet echt op elkaar, maar het zijn wel allemaal muizen.

Over die grote muis, die je uit elkaar kunt halen, ben ik snel uitgepraat, daar vind ik niks aan.

Die oranje muis is al een tijdje mijn vriendje, bij vlagen is ie leuk, maar soms doet ie ook heel stom en dan vind ik 'm dus niet zo leuk.
Iedere keer dat ie stom doet terwijl we samen in de box zitten gooi ik 'm gewoon over de rand. Soms gebeurt er dan helemaal niks... maar soms komt Scooter er aan en ....... tsja, eigenlijk is het wel een beetje gemeen, maar ja, Scooter wil ook graag "spelen".

Gevolg is dus dat de oranje muis een beetje gehandicapt is. Hij miste al een been (heeft oma chirurgisch opgelost zodat niet al z'n watten eruit kwamen) en sinds vanmorgen mist ie ook z'n overgebleven voetje.
Ik deed namelijk net of ik 'm mee wilde nemen naar het ziekenhuis, maar heb 'm halverwege de kamer, goed in 't zicht, laten vallen. Toen we thuiskwamen miste ie dus z'n voetje. Hij is verder niet gewond dus het zal wel meevallen met de pijn. Oma hoeft geen operatie te beginnen.




Die bruine muis heb ik al een tijdje. Hij zat steeds op de plank in m'n kamertje en daar kan ik dus niet bij.
Iedere avond voor het slapen gaan zeiden we 'm wel welterusten (net als alle andere vriendjes) maar ik had nog nooit echt met 'm gespeeld of geknuffeld.
Totdat ik 'm van de week bij het welterusten zeggen snel van de plank heb gegrist...... HA HEBBES ! Dus toen heb ik een nachtje met 'm geslapen.

Als ik nu 's avonds naar bedje ga komt ie niet bij me liggen. Mama vindt een schaap / giraffe en stinkdier en ikzelf wel genoeg in bed.
Maar als ik 's nachts wel 's wakker wordt komt mama mijn nieuwe vriendje toch wel even brengen en daar word ik dan heel vrolijk van, niks meer huilen, dat is dan lachen geblazen !!

Dussssssss......... ik heb een nieuw vriendje.


Voor de 2e keer in m'n leven in het ziekenhuis

Het begon allemaal natuurlijk met wachten wachten wachten.

Eerst voor

de inschrijfbalie, daarna in de wachtkamer en daarna nog ergens in een gang.

Maar goed, na ongeveer een half uur waren we dan aan de beurt.

De foto zelf ging heel snel. Papa stond bij m'n handjes en mama bij m'n beentjes, met een raar groot schort voor, maar ik was me eigenlijk nog aan het afvragen waarom m'n broek en luier uit moesten terwijl ik net een schone luier had gehad en toen was ie al gemaakt. Niks an.

Gek genoeg heb ik geen fotocamera gezien en ook geen flits. En ik weet heus wel hoe een fotocamera eruit ziet, mama en oma laten 'm vaak aan me zien ...

Mama heeft wel nog een foto gemaakt, gewoon met een camera, maar hoe de dokter dat nou gedaan heeft?




Maar goed, dus luier, broek en jas weer aan en op weg naar huis (nadat we eerst een nieuwe drinkbeker hadden gekocht bij de HEMA omdat Scooter die van mij stuk had gebeten ...).


Volgende week zullen we wel ergens de uitslag horen, dus ik hou jullie op de hoogte !

dinsdag 23 januari 2007

heUP-date

Vrijdag om 09.00 uur 's morgens (papa en mama zijn niet blij) moet ik foto's laten maken van m'n heupje.

Ik hou jullie op de hoogte.

maandag 22 januari 2007

Op 1 beentje staan

Zaterdag was ik even bij opa en oma omdat papa en mama boodschappen moesten doen voor papa's verjaardag die ze zondag vierde.
Heb daar een beetje lekker met die ronde blokken gegooid enzo en aan de tafel gestaan, maar eigenlijk niet gelopen, deed namelijk een beetje pijn aan m'n heup.

Toen papa en mama kwamen zag mama dat ik eigenlijk maar op 1 beetje stond en dus legde zij (heel flauw) het blokje waar ik mee aan het spelen was iets verder op tafel. Toen moest ik dus wel lopen... maar ja, dat deed dus wel een beetje pijn, dus liep ik maar een beetje zo dat het niet zo'n pijn deed. Nou, dat zag er dus een beetje raar uit, dus mama in de paniek.

Zondag was het nog steeds een rotgevoel, dus liep ik nog steeds niet normaal. Mama weer / nog steeds in de stres, dus langs de huisartsen-post.

Gingen ze daar een beetje aan m'n benen lopen trekken enzo... ook geen fijn gevoel natuurlijk.

Kort samengevat dachten ze 2 dingen: een ontsteking aan m'n heup en een a-symentrische heup-plooi. Dat eerste gaat vanzelf weer over en dat 2e zou kunnen duiden op een heupafwijking.

Vandaag dus even (weer... was er vorige week ook al geweest) naar de huisarts. Gelukkig vond ze het gezellig dat ik er weer was... tsja, je wilt ook niet dat ze je een aansteller vinden ofzo.

Maar goed, zij dacht dus ook aan een ontsteking.

Ze zag ook de a-symentrische heup- of bil-plooi of weet ik wat voor plooi maar ze acht de kans niet zo groot dat er iets is aangezien dat dan eigenlijk al eerder gezien zou zijn en aangezien ik eerst geen pijn had met staan en lopen en dus normaal kon staan en lopen, is de kans heel klein dat er iets is.

Maar mama is niet zo makkelijk gerust te stellen, dus gaan we toch eerdaags naar het ziekenhuis om een foto te laten maken.......... voor de zekerheid.

Oh, over foto's gesproken, hieronder nog 2 leuke van mij met papa .... aan 't drummen in de nieuwe studio:


donderdag 18 januari 2007

Poeh hé !


Zou Tommy zeggen...

Maar ik ben dus Tommy niet, ik ben Timmy en ik zou eerder zeggen (als ik kon praten): PFFFOE HE !!

Gelukkig ... ze komen er aan.

Aan de ene kant wel fijn want dan weet ik zeker dat ik niet een Tommy wordt zonder tanden.


Aan de andere kant ook weer hele vervelend want ik ben er dus al een week ziek van.

Nou ja, niet echt heel ziek ofzo, maar ik voel me gewoon niet lekker. Ik wil dan graag veel en lang slapen / veel bij mama zitten en niet zoveel eten en drinken.

Gister zijn we even bij de huisarts geweest. Ik kon natuurlijk niet tegen mama zeggen dat ik me gewoon niet lekker voelde en dus gewoon niet zo'n trek had in eten en drinken, dus dacht mama dat het misschien aan m'n oortjes of keeltje zou liggen.

Maar daar heb ik helemaal geen last van, alleen die tandjes dus ... en het gewoon algehele "niet lekker" zijn.

Gelukkig ging het vandaag wel weer wat beter met me, dus ik had weer zin om een beetje te brabbelen en te lachen ........ maar nog niet te veel.

Ze zijn nog niet te zien (alleen een beetje te voelen), dus ik kan nog geen foto laten zien. Kan natuurlijk wel laten zien hoe zielig ik eigenlijk wel niet ben.

vrijdag 12 januari 2007

Laatste der Mohikanen

Ja hoor, het is zover....... kreeg net bericht dat Mika een up date heeft van d'r weblog en wat ik al vreesde is echt....

ZE HEEFT EEN TANDJE !!! (zie http://mika.asaari.com)

In tegenstelling tot wat ik in november nog dacht, namelijk dat ik er ook één zou krijgen, is er nog niks te zien bij mij.

Ben wel weer verkouden en een beetje niet lekker, maar ja als ik voor iedere keer dat ik verkouden was een tand zou krijgen zou m'n mond niet groot genoeg zijn.

Het tegengestelde is dus waar ........ nog niks.

Ze zullen toch wel komen, ik zal toch niet zo eindigen?

zondag 7 januari 2007

Op visite bij Benjamin

Vanmiddag gingen we op visite bij Benjamin.
Benjamin was erg blij mij te zien. Dat hoefde ie niet te zeggen, dat bleek wel uit zijn innige omhelzing. Hij liet me bijna niet meer los.
Ik moest er wel even aan wennen.
Alhoewel ik Benjamin ook heel leuk vind enzo, is dat omhelzen toch wel een beetje nieuw voor me.

Aangezien we allebei nog niet zo stevig op onze benen staan, moesten onze mama's ons wel even vasthouden... dus er zijn (gelukkig) geen foto's gemaakt.
De mama's moesten ook erg lachen allebei...... nah, 't zal wel.

Toen wilde Benjamin ook nog eens mijn brood !! En mama gaf 't 'm gewoon. Lekker dan.
Maar goed, op het kinderdagverblijf moet ik ook eerlijk delen, dus ik heb er maar niks van gezegd.

Benjamin kan dus gewoon al los staan ... en ook al kleine stukjes lopen ... LOS ... zonder zich vast te houden. Ik heb goed opgelet en nu moet ik gaan oefenen. Want dat wil ik ook natuurlijk.

Oh ja, natuurlijk hebben we ook nog soort van samen gespeeld en ook soort van samen een koekje gegeten.




zaterdag 6 januari 2007

Kusjes

Oh, wat ben ik toch schattig (meestal)... althans, dat vinden papa en mama.
Normaal vind ik 't allemaal wel een beetje overdreven, maar in dit geval snap ik wel een beetje waarom ze me schattig vinden.

Ik kan namelijk kusjes geven !!

Geen hele echte kusjes, maar wel iets wat erop lijkt.
Het zijn ook nog 2 verschillende soorten kusjes. 1 is met m'n mond open en de ander met m'n mond dicht.
Als iemand om een kusje vraagt ga ik gewoon met m'n gezichtje naar 't gezicht van de "vrager" en soms doe ik m'n mond dan open en soms niet.... that's all.

Kusjes-geluiden of lipbewegingen ken ik nog niet, dat moet ik nog leren.


maandag 1 januari 2007

1 jaar Timmy

December 2005 / januari 2006:

februari / maart:


april / mei:


juni / juli:


augustus / september:


oktober / november:


december: