Op visite bij Bram

Vandaag zijn we op visite geweest bij Bram en z'n moeder.
Mika zou ook komen, maar Mika's moeder was ziek, dus dat ging niet door.

Het was best leuk bij Bram, alleen jammer dat Bram eigenlijk nog niet zoveel kan. Hij kan wel op z'n buik rollen, maar dat is 't dan wel ... Echt een beetje spelen zat er niet in. Maar dat komt vast later wel.
Toen ik binnenkwam was Bram net z'n fruithapje aan 't eten. Ging niet echt van harte, het zal wel een heel vies hapje geweest zijn, anders kan ik 't me niet voorstellen dat je dat niet wilt.

Ik heb de hele tijd rondjes om de tafel gelopen. Was erg grappig want mama moest de hele tijd d'r thee (en alle andere dingen op tafel) verschuiven.

Na een uurtje of 2 werd ik wel een beetje moe, dus eigenlijk wilde ik wel naar huis om te slapen, maar wat hoorde ik ineens......... mijn muziekje en wat zag ik tot mijn verbazing....... MENEER KIKKER !! Nou snap ik waar ie is gebleven. Bij Bram dus.
Nu ik weet dat ie een goed huis heeft en een lief vriendje vind ik het wel OK... Alhoewel ik 'm wel een beetje mis. Maar als ik 'm teveel ga missen ga ik gewoon weer bij Bram op visite en dan kan ik 'm weer zien.

Zie je !

Ik heb bewijs dat dat andere jongetje ook wel eens bij opa en oma is en er ook is als ik niet aan het opletten ben en dat het ook geen verbeelding van mij is, kijk maar naar de foto.

Vanavond heb ik weer met 'm zitten spelen bij opa en oma en hij deed weer hartstikke leuk mee.

En zoals je kunt zien zit hij ook wel eens gewoon "te zitten", net als ik (toevalig op hetzelfde moment).

Derde (?) kerstdag

Sjemienie, wat was het koud buiten vandaag. Gelukkig had mama mij goed ingepakt met een dikke jas, dikke muts en wandjes.
Snapte ik niet zo heel goed die wandjes, ik kon dus niks meer pakken... Maar goed, liever warme handjes waar je niks mee kunt pakken dan kouwe handjes waar je eigenlijk niks mee wilt pakken.

's Avonds heeft mama eten voor me gekookt.
Meestal eet ik uit zo'n kant-en-klaar potje en soms eet ik hetzelfde als wat mama eet. Maar vandaag ging mama eten wat ik zou eten...
Mama heeft namelijk een nieuw (kinder) kookboek dus daar wilde ze iets uit proberen. Uiteindelijk is het pasta met spinazie roomsaus en tomaat geworden. Geloof dat mama er voor zichzelf nog wel wat andere dingen door had gedaan, maar dat was voor mij niet nodig, ik vond het HEERLIJK !!

En het bleef ook allemaal lekker warm dankzij m'n nieuwe warm-houdt bordje die ik voor m'n verjaardag heb gekregen.

Eigenlijk heb ik dat zelf niet zo nodig want ik eet best snel. Alleen als mama tussendoor ook nog hapjes gaat zitten nemen........tsja, dan wordt het eten snel koud natuurlijk.

Tweede kerstdag

Tweede kerstdag ben ik begonnen met m'n nieuwe badspeeltjes in het bad.
M'n badje is misschien wel een klein beetje te klein voor zoveel speelgoed, maar ik had het wel naar m'n zin.


's Middags kreeg ik van mama een boterham met een omelet erop..... LEKKER !!
En daarna kwam oma. Ook weer met een heleboel cadeau's.
Dus weer scheuren en uitpakken. Allemaal ook weer erg gezellig en leuk.



Leuk hoor, die kerstdagen. Mogen van mij wel vaker.

Eerste kerstdag

Wat een beleving.
Zo vlak na m'n verjaardag weer een feest. En weer de hele familie erbij. Gezellig hoor.
Vorig jaar was er ook zo'n feest met die zelfde familie en ook een boom en lampjes enzo... eigenlijk hetzelfde. Op 1 ding na.
Vorig jaar was ik de enige in de ruimte met een hoog knuffel-gehalte ... dit jaar moest ik mijn aandacht delen met wel 3 andere kindjes. Op zich niet zo heel erg want het zijn mijn neefjes en mijn nichtje... maar toch, zo helemaal alleen alle aandacht is ook niet verkeerd.

We vierden eerste kerstdag dus bij opa en oma. Ik heb eerst even met Mika "gespeeld" ... nou ja, soort van "gespeeld" en daarna kregen we allemaal cadeautjes die we konden uitpakken. Ik snap het principe van het uitpakken nu wel een beetje. Hard trekken aan dat papier en dan komt er iets leuks onder vandaan. Alhoewel dat papier zelf eigenlijk ook wel heel erg leuk is.

(ps: die slofjes op deze foto.... raad je het al? Heb er nog maar 1, die andere is ... juist, "opgegeten" door Scooter. Zouden mijn voetje zo lekker ruiken?).

Iets later op de avond kwamen de andere mensen dus ook.
Ik heb vooral met Valentijn staan ... eh ... staan staan. Valentijn moest aldoor heel hard lachen als ik iets zei. Ik neem maar aan dat ie mij als grote neef heel erg grappig vond en niet dat ie me aan het uitlachen was.

Wat dus wel een voordeel was van meer kindjes: meer eten ! Mika kreeg haar avondeten eerder dan ik, dus ben ik er gewoon bij gaan staan en toen kreeg ik lekker ook een paar hapjes.
En toen mama heel nodig d'r broek schoon moest maken gingen Jeanne en Suze bijna vechten wie van de twee mij dan m'n toetje mocht geven... wat een luxe. Ik ga dit zo lang mogelijk volhouden, is toch veel handiger dan zelf eten ?

Ik snap er trouwens niks van, want Peavey is volgens mij gewoon een naam van 1 van de AAAAAAI-TIES, maar papa en mama noemen mij af en toe "een Peavey"... wat ze daar nou mee bedoelen ??

Ben 's avonds gewoon op tijd naar bed gegaan en heb heerlijk geslapen. Ik lag met Mika op 1 kamer, maar mama deed het licht uit en toen konden we elkaar niet meer zien. En aangezien we nog niet kunnen praten was dat ook geen opties. Dus toen maar gewoon slapen. Gelukkig was ik niet zo erg moe zoals bij mijn verjaardag.

Rooie ouwe mannen

En dan moet ik het nog snappen zeker?

Witte lange baard, rood pak, rooie muts, zware stem, ouwe man EN een boek !

Alleen heeft deze een hertje in plaats van een paard.

Dacht ik net een klein beetje te snappen wie Sinterklaas is, komen ze met een andere rooie snuiter op de proppen.

En dit zou dan dus niet Sinterklaas zijn maar de Kerstman !

Zoals jullie aan m'n gezicht kunnen zien snap ik er niet veel van en vind ik het ook niet erg leuk ofzo... maar het zal wel weer een soort van traditie zijn.

PS: kijk nog maar even goed naar mijn leuke slofjes (die bij H&M niet meer te krijgen zijn).... hier waren ze allebei nog heel. Bij het binnenkomen thuis ben ik er 1 verloren en Scooter heeft 'm teruggevonden....

Mijn eerste verjaardag

Zo.... dat is achter de rug. Ik ben nu officieel een dreumes in plaats van een baby.

Mijn allereerste verjaardag was erg gezellig en erg druk.
Mama had samen met oma de boel versiert, overal balonnen en slingers. En er was natuurlijk taart (wilde ik niet zelf eten.......... krijg je toch alleen maar vieze vingers van?) en heel veel ooms en tantes enzo. Oh ja, en natuurlijk cadeautjes.

Heb nog even samen met Henk "lang zal ie leven" op de vleugel gespeeld... had eigenlijk wel verwacht dat papa dat zou doen, maar dat kon ie niet zei ie.... Begin toch wel een beetje aan papa's muzicale talenten te twijfelen als ie dat niet eens kan.

Teveel mensen en cadeautjes om allemaal op te noemen. Eerlijk gezegd weet ik het ook allemaal niet meer.

Van de drukte werd ik wel een beetje moe dus halverwege m'n eigen verjaardag ben ik nog wel even naar bed geweest. En 's avonds lag ik er ook op tijd in.
Heb wel even gewacht totdat alle visite weg was en toen ben ik heel hard gaan huilen.
Tsja jeetje, m'n hele hoofd zat vol met allemaal nieuwe dingen. Had er zelfs een beetje koorts van. Maar gelukkig ging mama even met me op bed zitten en toen werd ik wel weer rustig en ben ik lekker gaan slapen.

Vandaag ben ik ook nog een beetje moe, ik heb wel 3 slaapjes gedaan. Maar dat is denk ik wel de laatste keer hoor, een dreumes slaapt toch niet meer 3 keer ?

Ik weet het zeker

Ik weet zeker dat ie er is... ik heb 'm al een paar keer gezien.
Steeds op dezelfde plekken en eigenlijk ook steeds rond dezelfde tijd.
Als ik aan het spelen ben in de woonkamer en ook na m'n badje in de badkamer.

Niemand zegt er iets over. Zelfs de AAAAAAAAAI-TIES doen net of ze 'm niet zien, horen of ruiken.

Maar ik weet zeker dat ie er is.

Heel soms is ie ook bij opa en oma.... en ook daar doen ze net of ze van niks weten.

Waarom doet iedereen zo geheimzinnig, ik snap er niks van.

En hij is nog goed in verstoppen ook. Als ik 'm zoek kan ik 'm nergens vinden.....
En ik hoor 'm eigenlijk ook nooit. Maar dat maakt mij niet uit, ik kan leuk met 'm spelen... en hij is de enige die ik wel 'ns kusjes geef. En hij geeft dan ook kusjes terug. Alhoewel ik wel moet toegeven dat mama betere .... warmere kusjes geeft.

Ik weet zeker dat er nog een jongetje in huis is, zou ie morgen op m'n verjaardag tevoorschijn komen?

Mama is blij

Een beetje overdreven vind ik het wel... dat ze zo blij is, maar goed, ieder z'n ding.

Na dada, tata, tietietiet, lulululululuh en natuurlijk AAAAAAAAAI-TIE, kan ik nu dus ook mama zeggen.
Ik maak er mooi gebruik van want mijn mama reageert daar goed op. Als ik in m'n bedje lig en er dus uit wil, zeg ik gewoon heel schattig: mamamamamamamamam en meestal komt ze me dan een knuffel geven ofzo.... en als ze er dan toch is kan ze me er meteen uit halen.

Ideaal.

Enge dingen

OK, toen ik dus nog klein was kon ik in het begin nog niet zo goed en ver zien.
Toen ik iets ouder werd kon ik alles wel zien, maar had nog geen idee wat ik eigenlijk zag.
Nu ik weer iets ouder ben zie ik dus alles en WWAAAAAHH !! Had niet iemand mij even kunnen waarschuwen dat er ook enge dingen bestaan ??

Natuurlijk bedoel ik nu niet de AAAAAAII-TIES, die zijn niet eng, die zijn alleen maar leuk. Ik bedoel om te beginnen het cadeau dat ik van Sinterklaas heb gekregen.
Een grote bal die van zelf gaat rollen en natuurlijk liedjes zingt en geluid maakt en met lampjes enzo. Die lampjes zijn wel leuk en die geluidjes en liedjes natuurlijk ook, maar dat ding rolt dus gewoon overal naar toe... gewoon helemaal uit zich zelf.
Vanavond heb ik op een afstandje zitten kijken en zodra dat ding bij mij in de buurt kwam kroop ik dus mooi zowat in de bank....... bbbrrrrrr.

En wat dus ook heel erg eng, maar toch ook wel weer interessant, is, dat is dat apparaat dat in de kamer van de AAAAAAAAAAI-TIES staat. Zij vinden het geloof ik helemaal niet eng, dus daarom durfde ik uiteindelijk wel wat dichterbij te kruipen... maar niet te dichtbij.
Heb er met mama wel even vlakbij gezeten, maar dat werd na een paar minuten dus toch ook wel eng. En aangezien het mij niet lukte om IN mama te kruipen ben ik maar gaan huilen..

Steeds maar een klein beetje dichterbij dan maar, dan zal het uiteindelijk wel wennen toch?

Flappie Vai Gibson

Nu begin ik het aardig zat te worden !!

Toen ik nog bij mama in d'r buik zat noemde papa en mama mij diklip. Toen ik eruit was en een tijdje op mijn hoofdje had gelegen (ja, duuhu, ik was toen nog een baby en kon dus gewoon niet anders) werd mijn hoofdje een beetje plat van achter en noemde papa mij flat-head.

En nu noemde mama mij ineens Flappie... en waarom? Alleen maar omdat ik door een mug geprikt ben in m'n oor en daardoor een groot oor heb.

Dus maar even voor de duidelijkheid, ik heet dus: Timmy Vai Gibson !!

Nieuw vriendje !

Ja hoor, het is eindelijk zo ver, m'n nieuwe vriendje is geboren !!!
Hij wilde er eerst niet uit, maar uiteindelijk bedacht ie dat het ook niet leuk zou zijn om tegelijk met Sinterklaas jarig te zijn, dus is ie er toch maar uit gekomen.

Hij heet Max, hij is 52 cm (ongeveer net zo groot als ik bij geboorte) en hij woog 3200 gr. en een beetje (beetje lichter als ik bij geboorte).

Papa Bas en mama Liesbeth zijn natuurlijk ook heel blij dat ie er is, maar vast niet zo blij als ik.

Vrijdag ga ik bij 'm op visite, kunnen we vast plannen maken om te voetballen ofzo.

Verjaardagspartijtje

Vandaag was mijn eerste verjaardagspartijtje.

Mijn goede vriend, die ik al vanaf mijn geboorte ken was jarig (Benjamin).

Doordat ik aan het einde van de ochtend vrij moe was kwamen we wel te laat aan. Maar dat was op zich niet erg. Het leek de kinderopvang wel, er waren best veel kindjes.
Niet dat we nou leuk met elkaar gingen spelen ofzo, daar zijn we nog te jong voor, maar het was wel leuk om naar die andere kindjes te kijken.
Er waren ook wat oudere kindjes (neefjes van Benjamin) en die kunnen al lopen. Was dus af en toe wel oppassen geblazen dat ze niet bovenop ons stonden.

Iets later dan ik kwam mijn neef Ben ook nog. Die had een ietwat dramatische middag aangezien z'n vader even niet oplette en Ben vervolgens van de bank viel...
Bens mama was erg boos op Bens papa. Ben moest natuurlijk wel huilen maar dat was redelijk snel over en toen was het weer lachen geblazen (Ben dan, z'n ouders allebei niet). Ze zijn nog wel naar het ziekenhuis geweest, naar de EHBO en er was gelukkig niets aan de hand.

Ben vond het wel erg lief van z'n mama dat ze zo bezorgd was, maar toch ook wel een beetje vervelend. De doktoren hadden gezegd dat z'n mama 'm dan maar om de 2 uur wakker moest maken, eigenlijk meer voor d'r eigen gemoedstoestand....
Daar was Ben niet zo blij mee, lag ie net lekker te slapen, kwam z'n moeder weer kijken of ie nog leefde ofzo....

Mijn mama was ook een beetje dom want die was mooi d'r fototoestel vergeten. Misschien krijg ik nog wel foto's van Benjamin en dan zal ik ze laten zien.

OH en vergeet ik bijna te vertellen...... ik heb m'n eerste stukje taart gegeten ! Een heel kleine hapje mouse-achtige taart... aardbei ofzo denk ik...

Ik ben natuurlijk bijna zelf jarig en dan mag ik denk ik wel een groter stukje taart...